Czy kiedykolwiek zastanawiałeś się nad tajemniczymi składnikami, które sprawiają, że niektóre diety są wyjątkowo zdrowe? Jednym z nich jest 1-MNA, cząsteczka o fascynujących właściwościach. Chociaż może brzmieć jak skomplikowana formuła chemiczna, to występuje naturalnie w pewnych produktach spożywczych, które są kluczowe naszej w diecie.
Ale czym jest 1-MNA?
To skrót od 1-metylonikotynamidu. Brzmi jak nazwa chemiczna prosto z laboratorium, prawda? Jednak cząsteczka ta jest odkryciem będącym efektem kilkunastoletnich prac prowadzonych przez naukowców w wielu ośrodkach badawczych na świecie. Naukowcy z Polski, Stanów Zjednoczonych, Niemiec, Szwajcarii, Hiszpanii, Szwecji, Danii, Japonii, Chin i Australii przeprowadzili setki badań nad cząsteczką 1-MNA.
1-MNA jest substancją występującą naturalnie w organizmie człowieka. Powstaje w wyniku przemian metabolicznych niacyny. Niacyna uczestniczy w procesie syntezy koenzymów NAD+ i NADP+, występujących w licznych komórkach i biorących udział w szeregu ważnych procesach zachodzących w organizmie. Wraz z wiekiem spada zdolność naszego organizmu do przemiany niacyny w 1-MNA oraz zmniejsza się ilość koenzymu NAD+. Proces zaczyna się po 30 roku życia. Potwierdzono, że między 40. a 60. rokiem życia poziom NAD+ spada nawet o 50%. Skutkuje to wolniejszą produkcją komórek i ich starzeniem się. W badaniach i poznanie cząsteczki 1-MNA było zaangażowanych ponad 50 światowej sławy naukowców, którzy nadal wyznaczają kierunek naukowy naszego działania.
Gdzie możemy znaleźć 1-MNA w naturze?
Przede wszystkim cząsteczka jest obecna w dużych ilościach w produktach kuchni japońskiej, która słynie z długowieczności i niesamowitych rezultatów dla zdrowia naszego organizmu. Najwięcej stulatków (w przeliczeniu na mieszkańców) żyje właśnie na japońskiej wyspie Okinawa. Jej mieszkańcy bardzo rzadko zapadają na choroby cywilizacyjne tj. choroby układu sercowo-naczyniowego, miażdżycę, nowotwory. Naukowcy sugerują, że to styl życia i tradycyjna dieta Japończyków odgrywają znaczącą rolę w zachowaniu długowieczności. Podstawą japońskiej diety są warzywa, produkty pełnoziarniste (w tym brązowy ryż), algi (Wakame, Kombu) oraz owoce morza, ryby i niewielka ilość mięsa. Tradycją jest picie po posiłku zielonej herbaty. Dieta Japończyków jest umiarkowanie kaloryczna, ale dzięki dużej ilości warzyw, alg i produktów pełnoziarnistych dostarcza wszystkie niezbędne składniki odżywcze.
Dieta japońska
Kuchnia japońska nie mogłaby istnieć bez alg, które przez Japończyków są znane i stosowane od wieków. Często spożywane to: Wakame (Undaria pinnatifida), Nori (Pyropia tenera, Pyropia yezoensis) czy Kombu (Laminaria japonica). Najbardziej popularne w Japonii Wakame należą do brunatnic. Rosną one zazwyczaj na głębokości kilku metrów pod wodą na twardym podłożu i osiągają nawet do 3 m. Początkowo występowały tylko u wybrzeży Japonii, Chin i Korei, jednak dziś można je spotkać również w rejonach wód Francji, Wielkiej Brytanii, Holandii. Wakame to algi, które obecnie hoduje się na dużą skalę. Ich hodowle tworzą gęste skupiska, a zbiory prowadzi się od lipca do stycznia. Dostępne są w sprzedaży w formie suszonej lub też w specjalnej zalewie. W japońskich sklepach można je nawet kupić w formie chipsów o różnych smakach. Wakame mają lekko słodki smak. Często dodaje się je do zup (szczególnie do tradycyjnej zupy Miso-shiru) i przystawek lub podaje samodzielnie w formie sałatek. Są cenione nie tylko ze względu na charakterystyczny smak, ale przede wszystkim z powodu niskiej kaloryczności. Zawierają dużo cennych składników mineralnych i witamin oraz 1-MNA.
Drugą ważną w tradycyjnej diecie Japończyków rośliną jest zielona herbata. Choć pochodzi ona z Chin, skąd zawędrowała do pozostałych krajów Azji, większość z nas kojarzy ją z Japonią. To właśnie tu parzenie zielonej herbaty związane jest z rytuałem kultywowanym od wieków. Dla Japończyków zielona herbata to nie tylko smaczny i orzeźwiający napój, ale również źródło zdrowia fizycznego i duchowego. Pita od wieków zielona herbata stała się nieodłącznym elementem kuchni japońskiej i codziennego dnia każdego Japończyka. Dziś znamy wiele rodzajów zielonej herbaty, które różnią się zapachem, kolorem i smakiem w zależności od sposobu zbierania i przetwarzania oraz miejsca uprawy. Po zebraniu liście zielonej herbaty poddawane są działaniu gorącej pary wodnej, aby zapobiec ich fermentacji. Pozwala to na zachowanie jej specyficznych walorów. Tradycyjnie liście prasowano w kostkę lub tarto na drobny proszek. Suche liście zielonej herbaty zawierają duże ilości polifenoli oraz proteiny, aminokwasy, węglowodany, lipidy, witaminy i minerały. Zielona herbata jest także jednym z produktów zawierających 1-MNA. Japończycy od wieków doceniają korzystne właściwości zielonej herbaty. Dziś, czerpiąc z tej tradycji, odkrywamy jak może ona wpływać na nasz organizm. Naukowcy wciąż badają jakie znaczenie w zachowaniu zdrowia i ograniczeniu chorób cywilizacyjnych ma kultywowanie picia naparu z zielonej herbaty wśród mieszkańców Japonii i krajów Azji.
Drugą ważną w tradycyjnej diecie Japończyków rośliną jest zielona herbata. Choć pochodzi ona z Chin, skąd zawędrowała do pozostałych krajów Azji, większość z nas kojarzy ją z Japonią. To właśnie tu parzenie zielonej herbaty związane jest z rytuałem kultywowanym od wieków. Dla Japończyków zielona herbata to nie tylko smaczny i orzeźwiający napój, ale również źródło zdrowia fizycznego i duchowego. Pita od wieków zielona herbata stała się nieodłącznym elementem kuchni japońskiej i codziennego dnia każdego Japończyka. Dziś znamy wiele rodzajów zielonej herbaty, które różnią się zapachem, kolorem i smakiem w zależności od sposobu zbierania i przetwarzania oraz miejsca uprawy. Po zebraniu liście zielonej herbaty poddawane są działaniu gorącej pary wodnej, aby zapobiec ich fermentacji. Pozwala to na zachowanie jej specyficznych walorów. Tradycyjnie liście prasowano w kostkę lub tarto na drobny proszek. Suche liście zielonej herbaty zawierają duże ilości polifenoli oraz proteiny, aminokwasy, węglowodany, lipidy, witaminy i minerały. Zielona herbata jest także jednym z produktów zawierających 1-MNA. Japończycy od wieków doceniają korzystne właściwości zielonej herbaty. Dziś, czerpiąc z tej tradycji, odkrywamy jak może ona wpływać na nasz organizm. Naukowcy wciąż badają jakie znaczenie w zachowaniu zdrowia i ograniczeniu chorób cywilizacyjnych ma kultywowanie picia naparu z zielonej herbaty wśród mieszkańców Japonii i krajów Azji.
Dieta japońska to także natto, czyli sfermentowana soja. Jest regularnie spożywana przez Azjatów ze względu na jej bogactwo w probiotyki, witaminy i minerały, które wspierają zdrowie jelit oraz ogólną odporność organizmu. Dodatkowo, natto zawiera naturalne enzymy, które mogą wspomagać trawienie i absorpcję składników odżywczych. W trakcie fermentacji, enzymy produkowane przez korzystne bakterie i inne mikroorganizmy obecne w soi rozkładają złożone węglowodany, co sprawia, że składniki odżywcze stają się łatwiej przyswajalne przez organizm. Dodatkowo, fermentacja zmienia formę minerałów, takich jak wapń, żelazo, magnez, potas, selen, miedź i cynk, sprawiając, że są one bardziej biodostępne dla organizmu. Warto zaznaczyć, że sfermentowana soja dostarcza organizmowi zupełnie inne składniki niż niefermentowana.
Dieta japońska z pewnością należy do najzdrowszych na świecie. Warto jednak pamiętać, że jest nie tylko związana ze składem posiłków, ale też samą kulturą jedzenia. Japończycy dbają o wspólne zasiadanie do stołu. Celebrują posiłki, delektują się smakami w gronie rodzinnym, znajomych i przyjaciół. Powszechnie znani są także ze spożywania małych porcji, które pozwalają im kontrolować wagę. Dania przygotowywane są przeważnie tradycyjnymi, zdrowymi metodami tj. gotowanie na parze czy grillowanie ryb i warzyw.
Może warto zatem zaczerpnąć inspiracji z japońskich obyczajów?
